نجلا

زنده ام به زنده موندنش.

نجلا

زنده ام به زنده موندنش.

دلتنگی

سلام.

بعد از چند ماه دوباره اومدم. آخه سرم شلوغ بود.

میدونی باز دوباره خسته شدم و دلم پر، باز اومدم تو اینترنت بچرخم دلم یکم وا شه.

دلم برای تنهایی هام تنگ شده، دلم برای تنها فکر کردنا، تنها راه رفتنا و ...

دیوونه ام دیگه. خودمم آخر موندم.

آدمی زاد هم ذاتش همینه دیگه ، همیشه دلش برای چیزی که نداره تنگ میشه.

قدر چیزایی رو که الان دارتش رو نداره.

حالا هم شده داستان من.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد